Logos Multilingual Portal

Select Language



François Duc de La Rochefoucauld (1613 - 1680) 

French classical author. His Maximes (1665, fifth enlarged edition 1678) are terse, highly polished observations on human nature, which undermine the concept of disinterested virtue and the power of the will depicted by Corneille in his plays. La Rochefoucauld substitutes a pessimistic picture of man in which subconscious self-love lies behind every action. His views reflect the changing moral climate of the later 17th century, also seen in the work of Mme de La Fayette.

آنچه که غرور ديگران را غير قابل تحمل می سازد، آن است که غرور ما را مورد توهين قرار می دهد
اعمال نيکوی ما بيشتر از بدی های ما تنفر و دشمنی جلب می کند
اغلب نيکی می کنيم برای اينکه بعداً بتوانيم بدی بدون کيفر انجام دهيم
اين بسيار خجالت آور است که بدوست يکنفر اعتماد نکرد و در مقابل فريفته آنها شد
بهترین روش برای گول زدن خودتان این است که شما باور کنید که از همه زرنگتر هستید
خاموش ساختن آرزوی نخستين ساده تر از ارضای تمامی آرزوهايی که در پی آن می آيند است
در دوستی و عشق , ما در نادانی بیشتر خوشهال هستیم تا دانایی
رياکاری هديه ای است که عادت به فضيلت تقديم می کند
عجله بیش از حد در اجرای انجام وظیفه خود نوعی از ناشکری است
فقط مردان بزرگ نقايص بزرگ دارند
ما اشتباهاتمان را به سادگی فراموش می کنیم زمانی که برای خودمان آشکار هستند
همه ما توان کافی برای تحمّل بدبختی ديگران را داريم
هيچ علاقه شديدی وجود ندارد که درآن نياز شخصی آنچنان بالا برود که همچون عشق گردد; يک شخص همواره آماده است که آرامش شخصی را که مورد عشق است قربانی کند تا عشق خودش را